Gisterenmiddag kwam een einde aan mijn eventuele aspiraties om nog iets te bereiken in het huidige kampioenschap van Limburg. Nadat ik in de Keller-opening op de 10e zet een volle schijf inleverde als gevolg van een volslagen black-out (in mijn hoofd was de zet 23-28 gespeeld en niet het op het bord gespeelde 5-10, waardoor ik het vooraf geplande 40-35 speelde, zonder dat ik eerst de stand op het bord bekeken, laat staan gecontroleerd had - les 1 voor iedere dammer - ). Met een schijf minder ploeterde ik de hele middag verder en het is niet zonder trots dat ik in elk geval nog kan melden dat ik het heel spannend heb kunnen maken ..... hetgeen zijn apotheose had in de bovenstaande stelling.
Niemand, inclusief tegenstander Bert Verton, zag na afloop de (voor mij trouwens al lang voorziene en niet onbekende ) combinatieve wending die nog in deze partij mogelijk was .............
Wit heeft zojuist 33-29! gespeeld (dreigend met 39-33 30x28 etc. met dam) daartegen helpt 7-12 niet vanwege 25-20 en 39-33 maar om die zelfde reden is ook 18-22 verhinderd. Bert speelde dus gedwongen 30-35, maar had helemaal niet gezien dat wit ook dan een damcombinatie naar veld 1 of 3 tot zijn beschikking heeft : 29-24 (19x30) 34-29 (23x34) 38-33 (27x29) 43-38 (34x32) 25x1 of 25x3. Omdat wit er al 1 achter stond en deze combinatie er nog 2 gekost heeft, achtte ik de hele actie te duur.
Zo zou het er uit zien als wit naar 1 slaat. Omstanders reageren meestal zoals Lewkowicz en spelen snel (21-27) 37x28 (17-21) 26x17 (11x33), maar dan wit nog lang etteren door eerst 1-45 te spelen en vervolgens 49-44 gevolgd door 45-50. Bij naspelen kwam alleen Erwin Heunen met sterk spel nog tot remise met zwart...........
Maar helaas zit er een correcte damafname met gewonnen eindspel in door (14-19)!! 37x28 (8-12) 1x3 (2-8) 3x12 (17x8) 26x17 (11x33). Het staat weer gelijk (een 5 om 5) en wit kan de doorbraak van 35 weliswaar nog even tegenhouden met 49-44, maar na het offer (33-39) 44x33 (35-40) gaat zwart geruisloos winnen.
Interessanter is dat slaan naar 3 nog even wat meer creativiteit van de zwartspeler had vereist........., maar voor zoveel leed geen tranen (zei Sijbrands al eens over een verliespartij tegen Agafonov)..... ik ploeterde door tot het bittere einde, maakte mijn 50 zetten vol, bestelde een heerlijk Affligem biertje, overzag de puinhoop en gaf op als een man!!
